De Singel - VAI (Vlaams Architectuur Instituut)
Léon Stynen // realisatie in 1964-1980 - Stéphane Beel architects // realisatie in 2007-2010
In 1958 gaf het ministerie van Openbare Werken architect Léon Stynen de opdracht een groots complex te ontwerpen, een nieuw conservatorium ter uitbreiding van de Antwerpsche Vlaamsche Muziekschool. Componist en directeur Peter Benoit gaf reeds in 1867 de eerste aanzet tot deze verwezenlijking om een breder publiek te kunnen betrekken bij het internationale muziek- en theatergebeuren. In 1964 werd de eerste steen gelegd. In 1968 opende de eerste fase van het nieuwe conservatorium met een paviljoen als een open achtvorm met lokalen die uitkijken op twee binnentuinen. Tijdens een televisieinterview zei Stynen: "Dit is een mooi werk. Het is, voor mij, werkelijk een zeer mooi werk."
In 1973 werden de werken hervat, nadat de Antwerpse provinciegouverneur Andries Kinsbergen voorstelde om ook BRT 2 Omroep Antwerpen in het complex onder te brengen. In 1979 werd aangevat met de bouw van fase 2 die Stynens bouwplannen voltooide.
Gezien de omvang en het cultureel potentieel van de infrastructuur ruimschoots de mogelijkheden van het conservatorium oversteeg, nam directeur Eugène Traey op 1 december 1979 Frie Leysen in dienst om de opening van het zalencomplex mee voor te bereiden. Op 4 november 1980 werden in aanwezigheid van koning Boudewijn en koningin Fabiola het Cultureel Centrum deSingel officieel geopend met zalen waarin conservatoriumstudenten, toekomstige musici en acteurs, podiumervaring konden opdoen en beroepsmensen aan het werk zien.
In 1987 werd het gebouw nogmaals uitgebreid, naar een ontwerp van Stynen en diens assistent Paul De Meyer, met extra ruimte voor het Conservatorium en een kleine publieksfoyer voor DE SINGEL. In 1989 stelde DE SINGEL het werk van de jonge architect Stéphane Beel tentoon. Kort daarna ontwierp hij de deuren die de wandelgangen en zalen van de inkomhal scheiden en ticketcontrole mogelijk maken. In die zogenaamde ‘patattendeuren’ herhaalde hij de vorm van Stynens typerende ovalen ramen, als volle vlakken op de glazen deurpanelen. In 1990 cureerde Beel een overzichtstentoonstelling over het werk van Léon Stynen waarmee hij zijn voeling met het gebouw onderstreepte.
In 1995 kreeg Beel de opdracht een masterplan op te stellen voor de reorganisatie en uitbreiding van DE SINGEL en het conservatorium. Zijn voorstel moest oplossingen formuleren die tegemoetkwamen aan de ontwikkeling en ambitie van de kunstcampus. Fase een van het masterplan werd in 2000 gerealiseerd. Het gebouw kreeg een extra circulatieas en bijkomende artiestenloges. Het podium van de Rode Zaal werd vergroot en de artiestenfoyer kreeg meer ruimte en daglicht. In 2002 kreeg Beel van minister van cultuur Bert Anciaux de opdracht om de tweede fase van het project te realiseren waarbij ook de Hogeschool Antwerpen (nu Artesis) werd betrokken. In 2007 werd het project aangevat en in 2010 afgerond.
bron: https://desingel.be/nl
bron: https://www.vai.be/gebouwen/de-singel-art-campus